Na het schrijven van de blog gisteravond bleef het niet lang rustig.
We sliepen net/bijna toen we gebeld werden door de IC (01:00 uur). Thomas had pijn en vroeg naar zijn ouders. Papa is dus snel in de kleren geschoten en naar het ziekenhuis gesjeesd.
De pijnstilling via het slangetje in zijn rug bleek niet afdoende. Dus werd het pijn-team opgepiept. Door anders te doseren werd een groter gebied pijnvrij gehouden. Daarna hebben we nog een beetje kunnen slapen. Rond 5:00 was Thomas wakker en wilde TV kijken. We hebben het uiteindelijk kunnen rekken tot 6:30.
Voor de middag was hij redelijk aan. Alleen pijn als hij moest hoesten of zo. De artsen vonden hem goed genoeg om naar de afdeling terug te laten gaan. Dat bleek echter niet zo eenvoudig. Uit veiligheidsoverweging werken ze op de afdeling alleen met standaard doseringen voor bijv morfine. De dosering die hij op de IC kreeg was geen standaard dosering. Dus moest er eerst een andere dosering gevonden worden die wel standaard was. Uiteindelijk heeft hij naast de ruggeprik-slang-pijnstilling nog een tweede morfine pomp erbij gekregen om toch afdoende pijnstilling te hebben.
De rest van de dag is hij behoorlijk suf geweest. Later in de middag ging het ineens wat minder goed.
Koorts. Nee he…. 39,7
Zijn ademhaling was een stuk oppervlakkiger en daardoor zat ook het zuurstofniveau in zijn bloed een stuk lager. Gevolg: 10 minuten later 2 chirurgen, een kinderarts en een verpleegster aan zijn bed, die samen proberen uit te vogelen wat er aan de hand is.
Voor de zekerheid is er bloed afgenomen om te kijken of er ergens iets aan het ontsteken is. Zijn saturatie (zuurstof) blijft nu de hele tijd aan het piepen. De eerste bloedwaarden zijn inmiddels binnen. HB is aan de lage kant, maar leuko’s en trombo’s zijn goed (pfieuw) Nu nog crp en de rest.
Bijkomend probleem. Hij moet nog steeds hoesten. Omdat hij beademd is, zit er nog slijm in zijn keel. Dat moet hij eigenlijk ophoesten, maar hij durft niet te hoesten omdat zijn buik dan pijn doet. Dus hoest hij maar niet, waardoor het slijm blijft zitten en hij het risico loopt een longontsteking op te lopen. Morgen komt de fysio om te kijken of we hem toch (voorzichting) kunnen laten hoesten.
Hier laten we het nu bij. (is ook wel genoeg voor 1 dag)
Heeeeeeeeeeeel veel sterkte!! Kop op stoere vent!!! Harde vechter!!
Beterschap!!
Groetjes vanuit “het strand” kamer 12
Katja en jorg
Jeee, wat een dag weer! Logisch dat ie niet wil hoesten, maar wel lastig!
Hopelijk wordt de pijn gauw genoeg minder en knapt ie wat op.
Denk veel aan jullie, hou vol, beterschap voor Thomas!
Denk veel aan jullie. Dapper hoe jullie alles telkens weer aan gaan. Sterkte! en een knuffel voor jullie allen. Marianne
Pfffffffft……we.denken aan je lieve Thomas…..dikke knuf xxx…Joan en Charlotte , sterk zijn! Al valt het niet mee….echt afzien en zo zwaar om je kindje te zien vechten….bah bah….ook een knuf van iefke voor jullie, toppers!!! ….
het zit jullie niet mee, we hopen dat Thomas zich snel wat fijner voelt.
Het is een dapper ventje met een super team achter zich………….
Anouk, Hein, Nikki, Levi en Wess