Vanmorgen gingen we op tijd naar het ziekenhuis om Joan en Thomas op te halen. We hadden het idee om daarna nog ’iets leuks’ te gaan doen omdat het Memorial Day was. Op de afdeling gekomen werd ons al snel duidelijk dat we nog niet één-twee-drie weg zouden zijn. Omdat Thomas erg veel gehoest had ‘s nachts, wilden ze hem nog tot 14 uur observeren. Het zou een verlate allergische reactie op de antibody’s kunnen zijn. Helaas bleef Thomas hoesten, ondanks de ventolin en diphenhydramine (middeltje tegen de allergische reactie).
(bovenstaande foto is eerder tijdens de kuur al genomen. Zien jullie de witte rondjes op zijn wang van de pleisters? Komt door de zon...)
En dan duurt wachten lang….
Het duurt telkens een eeuwigheid voordat de zuster of dokter weer komt en dan zit je met een paar kinderen op een kamertje… soms niet echt gezellig. Michiel moest eigenlijk zijn middagslaapje doen en Jasper had wat schoolwerk, waar hij probeerde onderuit te komen. En Thomas lag te hoesten…
Rond 15 uur kwam de dokter vertellen dat Thomas nog een keer moest puffen met de ventolin en dat ze dan wilden kijken of het beter werd. Uiteindelijk kregen we om kwart voor 4 een go. In het zienhuis konden ze waarschijnlijk niet veel meer aan het hoesten doen dan wat we thuis ook konden. Voordat we weg waren was het half 5… mét de nodige instructies.
Een saaie, lange dag, terwijl we anders gedacht hadden. Wat niet gaat, gaat natuurlijk niet (we zijn hier tenslotte voor de behandeling van Thomas), maar ook voor Gemma hadden we graag gezien dat haar laatste dag er anders uit gezien had. Op de terugweg zijn we bij Applebee’s gaan eten. Een toch nog gezellige afsluiting.
Morgen gaan we Gemma naar het vliegveld brengen. We hebben erg veel steun aan haar gehad en vinden het erg jammer dat ze weg gaat. Voor haar zijn we blij dat ze weer naar haar eigen gezin gaat, dat ze ook erg gemist heeft.
GEMMA, ONTZETTEND BEDANKT VOOR ALLES!!!! WE GAAN JE MISSEN…
Wat super fijn dat Thomas mee naar huis mocht. Wel vervelend dat de dag anders liep dan gehoopt. Fijn dat Gemma zo lang bij jullie heeft mogen en kunnen zin. Ik kan me voorstellen dat jullie haar gaan missen. sterke met het afscheid. Bye bye. Greets from the nightnurse at Venlo the Nederlands…
Fijn dat Thomas weer thuis is , wat zal het tegenvallen als Gemma weg is, super wat ze voor jullie doet /gedaan heeft.Maar ook wel weer fijn dat jullie nu met zun vijfjes zijn. Sterkte met het afscheidnemen .
Groetjes Peter-Linda-Loes-Paul en Maddy van de Pinksterbloem xxxxx
Tja, Gemma is een ware kanjer! Wat iemand voor een gezin in jullie situatie kan betekenen, is met geen pen te beschrijven!
Thomas, heel veel sterkte jongen, je doet t super goed! Net als mama, papa en je broers! Hoe jullie het “gewone” leven daar oppakken, en toch van elke dag nog proberen te genieten samen, geweldig! Wat moet dit een energie van jullie vragen!
Ik ken Gemma niet persoonlijk, maar wat een geweldige vrouw!!!
Fijn dat Thomas nu toch weer ‘thuis’ is.
Probeer er met zijn allen maar van te genieten.
Groetjes Wilko, Monique en Stijn en van Laura een knuffel voor Thomas.
Veel sterkte met het afscheid nemen van Gemma. Voor Gemma een goede reis , je bent een kanjer. Fijn dat Thomas weer thuis is, geniet ervan!
Knuffel
Davy, Monique, Rani, Kemy & Yara