Vooruitgang

Vandaag weer eens een lekker positief bericht.

Toen papa vanmorgen in het ziekenhuis kwam was het slangetje in zijn rug er al uit en hij was vrolijk. Ook de zuurstof stond al op nul. Zijn saturatie bleef netjes boven de 95. Dus later hebben we ook het zuurstofslangetje weg kunnen halen.

Al snel kwam de fysiotherapeut. Thomas zei dat hij graag wilde staan. De fysio wilde dit wel proberen, dus werd al het leidingwerk goed gelegd zodat hij genoeg bewegingsvrijheid had en meneer mocht op de rand van het bed zitten.
Dat ging goed, dus even later mocht hij ook staan. Dat ging redelijk, maar na een 10 sec vroeg hij: “Waarom staat alles scheef? En waarom staan die dingen niet stil?” Hij was dus behoorlijk duizelig.
Nou is dat ook niet zo gek als je lang gelegen hebt, morfine krijgt en een laag HB hebt.
We hebben hem dus snel weer terug in zijn bed gezet.

Opa en oma zijn langs geweest en later kwamen Gemma en Kelly. Feest, want Kelly had cup-cakes gebakken en die mocht hij mee versieren. Intussen is papa worstebroodjes gaan halen. Vanmorgen wilde hij een broodje bij zijn ontbijt, maar helaas zat dat niet in het assortiment. De witte boterham was niet goed genoeg en in plaats daarvan wilde hij wel een worstebroodje. Helaas hebben ze die in het ziekenhuis ook niet, dus hij was behoorlijk teleurgesteld. Uiteindelijk heeft hij toch een paar muizehapjes van een worstebroodje gehad en een stukje appel. Vandaag is ook de sondevoeding weer wat verder opgeschroefd en het lijkt er op dat dit goed gaat.

Hij heeft lekker in zijn bed gespeeld en kan niet wachten tot de rest van de slangetjes er af mogen

Hopelijk morgen weer een stapje vooruit…