Tweede deel van kuur twee is van start.

Zoals beloofd in de vorige blog een paar foto’s van het eerste deel van kuur 2 en vaderdag.

Gisteren is Thomas weer opgenomen in CHOP. Na de gebruikelijke controles en het gesprekje met de oncoloog, moest de port-a-cath weer aangeprikt worden. Het ging dit keer beter dan vorige week.  Thomas was nog wel wat angstig, maar verzette zich niet. Hij heeft zich er dapper doorheen geslagen door te zuchten. En papa en mama zuchtten net zo hard mee! (of noem het blazen of puffen, net als bij de zwangerschapsgym.) Deze methode werkt voor Thomas heel goed.

Vervolgens gingen we naar de kamer. Het is altijd afwachten waar je terecht komt. Afgelopen week lagen we op afdeling 3 East, kamer 34. Een kamer, midden in het ziekenhuis, met uitzicht op de wachtkamer van de Emergeny Room. ‘s Nachts schreeuwende kinderen en veel gepraat. Niet echt fijn. Kan zijn dat ik pech gehad heb, net die ene nacht.
Nu zijn we terecht gekomen op 3 South, kamer 12. Vorige keer hadden we kamer 8, waarbij we uitzicht hadden op een enorme bouwput met hijskranen, graafmachines, etc. Ook loopt daar een spoor waar regelmatig treinen voorbij komen en waar Thomas graag naar kijkt! We hoopten natuurlijk dat we daar weer goed uitzicht op hadden! We hadden geluk, we konden de bouwput nog steeds goed zien, Thomas zelfs beter, vanuit zijn bed.

‘s Avonds, bij de wissel van de wacht kwamen de zusters even kijken. Het waren twee bekenden van vorige keer. Eén zuster had zelfs UNO met Thomas gedaan toen wij met Jasper en Michiel aan het eten waren.  Ik had net met Thomas afgesproken dat hij zou gaan slapen, maar uiteraard wilde hij nu eerst weer een spelletje doen met de zuster. Vooruit dan maar….

Na een rustige nacht, is vanmorgen de IL-2 gestart. Daarvan had Thomas eerder geen bijwerkingen en ook nu ging dat voorspoedig. Twee uur later is de CH-14-18 gestart. Tijdens het eerste uur inlopen worden de controles elk kwartier gedaan. Thomas is meteen in slaap gevallen! (De zusters hadden hem om 5 uur ‘s morgens wakker gemaakt voor de controles en bloedafname, dus dat was niet zo gek.) Pas toen Thomas wakker werd begon hij iets te klagen over buikpijn. Een warm compres volstond.
Later in de middag heeft Thomas de sonde uitgespuugd. Hij lag witjes en rustig in zijn bed, maar voelde zich niet echt beroerd. Had zelfs praatjes na het spugen. We besloten hem vandaag niet meer te plagen met het inbrengen van een nieuwe  sonde. Na nog een keer spugen, viel Thomas opnieuw in slaap.

Tijdens de controles aan het eind van de middag bleek, dat zijn bloeddruk erg laag was. (onderdruk onder de 40) Ze hebben tijdelijk de CH-14-18 uitgezet en vocht bijgegeven. De bloeddruk herstelde zich langzaam en toen kwam de koorts…
Omdat er toch best veel medicatie gegeven moet worden hebben we zojuist de sonde toch maar weer snel ingebracht. Thomas is even wakker geweest, heeft netjes z’n sonde ingeslikt en is meteen weer in slaap gevallen. We laten hem nu maar lekker slapen. De CH-14-18 loopt nog tot tien uur vanavond. Hopelijk krijgt Thomas een rustige nacht…
We zijn opgelucht dat het hoesten en de pijn vandaag in ieder geval uitgebleven zijn.