Thomas is thuis.

Er zijn weer een paar rare dagen/weken voorbij.
De eerste weken van het schooljaar stonden in het teken van rust, reinheid en regelmaat. Wennen aan de nieuwe situatie in combinatie met school, werk en clubjes. Van ons beiden gaat het reïntegratieproces door, wat de nodige energie kost. De kinderen hebben met regelmaat last van het gemis van Thomas, meestal ‘s avonds in bed. Dan is het erg moeilijk hoe daarmee om te gaan. Vaak huilen we maar een potje mee en proberen we de kinderen dan rustig te krijgen, of we gaan bellenblazen, of - en dat komt ook voor-  we laten ze gewoon even… Het wordt namelijk ook als excuus gebruikt. En als smoesje om langer op te blijven. Heel moeilijk om het goed in te schatten!

Intussen hebben we ook een evaluatiegesprek met de kinderthuiszorg gehad en zijn we naar de Radboud geweest voor het eindgesprek met de oncoloog.
We hebben heel erg moeten wennen toen de kinderthuiszorg na het overlijden van Thomas ineens weg bleef. Zij kwamen ruim anderhalf jaar bij ons, steeds dezelfde vertrouwde gezichten. Mensen met wie je langzaamaan toch ook een band krijgt. Dat houdt je niet tegen. Het was fijn om nog even na te kunnen praten en herinneringen op te halen. Lieve mensen, jullie weten het! Enorm bedankt voor ALLES!
In Nijmegen was het een fijn, maar emotioneel gesprek. Nadat we de oncoloog gesproken hadden, die het er zichtbaar ook moeilijk mee had, hebben we de laatste (gevreesde) kraal gekregen voor aan de Kanjerketting. En omdat Thomas zo’n bijzonder kind was (en is) kregen wij het hartje én de vlinder! Vervolgens zijn we nog even bij de maatschappelijk werker en de ziekenhuisjuf geweest. Ook zij vertelden weer wat voor bijzonder mannetje onze Thomas was. En inderdaad…hij maakte iedereen aan het lachen met zijn schaterlach. De verpleging zorgde graag voor hem. Toch fijn om dat nog een keer terug te horen!

Afgelopen week hebben we de verjaardag van Jasper gevierd. Heel kaal zonder Thomas. Aangezien ze in dezelfde week jarig zijn, vierden we de verjaardagen meestal samen. Dit jaar stond Jasper alleen in het zonnetje. We hadden heerlijk weer! Met een lach en een traan…dat is wel zo’n beetje de rode draad door ons leven nu. Vallen en opstaan, van kleine dingen genieten en ondertussen toch (nog steeds) in de overleefstand.

De dag na Jaspers verjaardag heeft hij een spreekbeurt gehouden over Villa Pardoes. Hij was de eerste van de klas en heeft het prima gedaan! We zijn trots op hem!

Vrijdag hebben we Thomas opgehaald bij het crematorium. Een formaliteit met een dieper achterliggend gevoel. Het is niet zomaar een handtekening en weer weg. Je gaat wel weg met de as van je kind in een potje! Jasper was erbij en vond het heel interessant. Misschien mede doordat hij erbij was, was het moment zelf niet te zwaar. We zijn blij dat we Thomas weer in ons midden hebben. Op een rustiger moment gaan we kijken wat we met de as gaan doen. Een sieraad, glazen urn of beeldje behoren tot de vele mogelijkheden. Hiervoor nemen we onze tijd.

Gisteren was Thomas eigenlijk jarig. In plaats van een verjaardag ‘vieren’ we nu een geboortedag. We hebben ’s morgens koffie gedronken met de naaste familieleden. Daarna zijn we naar Toverland gegaan. Het stond eigenlijk nog op de planning om mét Thomas te gaan.
Toverland was één van de favorieten parken. Thomas was gek op achtbanen. ‘s Morgens regende het nog… en zodra we in het park waren begon de zon te schijnen! En we hebben veel witte vlinders gezien. Ikzelf heb even een moeilijk moment gehad toen we in de “Dwervelwind” gingen. De laatste keer dat ik daar in zat was met het schoolreisje, met Thomas. Zodra we uit het “instapgebouwtje” kwamen met het karretje vloog er een witte vlinder voorbij…en toen de rit voorbij was wéér! Dat kan geen toeval zijn! Hij was erbij!

Vandaag is Jayden jarig. Vorig jaar hebben Thomas en Jayden nog samen hun verjaardag gevierd in Amerika. Nu zijn ze er allebei niet meer. Hoe oneerlijk en wreed kan het leven zijn… Wij wensen de familie van Jayden veel sterkte.

Vandaag is jouw verjaardag
maar ook al ben je hier niet meer
we missen je nog elke dag
en denken aan je, keer op keer

Vandaag is jouw verjaardag
we maken toch een heel klein beetje feest
in gedachten 

steken we een kaarsje aan
vandaag missen we je het meest

Vandaag was jouw verjaardag
je kreeg er weer een jaartje bij
nu laten we alles even rusten
deze moeilijke dag is weer voorbij….