Vanmorgen is Thomas naar school geweest. Het ging heel goed. Hij heeft het de hele ochtend volgehouden! Papa is één keer naar school gemoeten voor de voedingspomp, er zat lucht in de slang.
‘s Middags zou je denken dat hij moe was en op de bank zou gaan liggen. Niks was minder waar; we zijn met ons gezin naar het dorp geweest, met Thomas en Michiel in de duo-buggy (later heeft hij wel zelf gelopen). We waren erg benieuwd naar de ijsbaan en de kerststal. Toen we op de Grote Markt kwamen stond daar zomaar een draaimolen….. Natuurlijk mochten de jongens alledrie een rondje mee. En daarna nog een rondje gratis van de kassa-meneer.
We hebben wel gemerkt dat we niet meer normaal over straat kunnen. Zelfs verkoopsters in winkels herkennen Thomas. Om de haverklap staan we stil. We merken wel dat het toch impact heeft op ons. Maar goed, het is niet anders… Als ons dappere ventje maar beter wordt….
En dat dappere ventje heeft dappere ouders en broers! Knap hoe jullie ondanks alles toch even tijd maken, en kracht vinden, om een praatje te maken met al die mensen die jullie tegenkomen! Bewondering voor jullie alle 5!! Heel veel sterkte en hou de hoop!!!
Heidi
Ik zie poters hangen, kan ik er ook een krijgen?
Het zijn natuurlijk posters!,,,
Ineens staat alles op zijn kop. Wij hebben bewondering voor de wijze waarop jullie met alles omgaan. De impact zal enorm zijn.
Wij duimen en sturen jullie in gedachten alle kracht!
Liefs, Judith