Thomas is nog steeds misselijk als hij vanmorgen wakker wordt. Misschien heeft hij toch wat onder de leden…
Terwijl papa zich aankleedt roept Jasper: “Papa, Thomas heeft een bloedneus!” En inderdaad, een paar druppels onder zijn neusje, aan de kant van de sonde. Geen probleem, gewoon even dicht houden en wachten tot het over is…
Het gaat echter niet over, sterker nog: De andere kant begint ook! Nu weten we dat dit het vervelende van chemo is. De slijmvliezen worden ook aangetast. Dus ook die van zijn neus. Toch maar even Boxmeer bellen.
Ja hoor, we worden verwacht. Dus Thomas goed inpakken, doekjes mee en een bak op schoot, want het druppelt zo erg dat de doekjes niet aan te slepen zijn. Dan maar gewoon een grote kom eronder en rijden maar. Onderweg moet Thomas ook nog spugen, maar papa rijdt gewoon door. Hij heeft toch die grote kom op schoot en des te eerder zijn we in het ziekenhuis.
met Jopie Konijn op stap
We lopen via de acute zorgpost, want als we aankomen ziet hij er niet uit: De bloedneus had al zijn sporen nagelaten, daarna ook nog gespuugd en daardoor was ook de sonde omhoog gekomen, dus die hing ook op half elf.
Na wat schoonmaken eerst de sonde terug erin gewerkt. Daarna het bloeden gestelpt met wat propjes met otrivin. En nu maar wachten of het ophoudt…
Tijdens het wachten wordt hij weer misselijk en hoest weer zijn sonde op. Nu is de sonde echter niet meer te redden en moet eruit. Ook dat nog… Net nu het bloeden opgehouden is, moeten we weer in zijn neus gaan zitten porre
n met de nieuwe sonde. Gelukkig gaat die er vrij goed in. De bloedneus is daardoor wel weer even terug, maar dat is nu vrij snel over.
Toen we de sonde in werd gebracht zat Thomas bij papa op schoot. Hij voelde weer wat warmer als anders. Toch maar even tempen. Nee he…
Ja hoor! Koorts, 38.0! Nu moeten we nog weer blijven, omdat ze over een uur nog een keer moeten tempen. Een uur later: 39.8! Dat laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Dit wordt blijven. Even later wordt de infuuspaal al weer naar binnen gerold voor de antibiotica.
Dit was zo’n typische dag. Je kunt er geen pijl op trekken. ‘s Morgens vertrek je met het idee: We gaan even naar het ziekenhuis om naar die hardnekkige bloedneus te laten kijken. En voor je het weet loop je rond met de kanjerkralen op zak van: bloedprikken, pleisters vervangen, sonde inbrengen en een opname toe…
Jeetje, wat een tegenvaller, weer een opname. Ik vind het rot voor jullie allemaal. Hopelijk gaat het snel weer beter. Denk aan jullie, Ingrid
ben een van jullie volgers op twitter en wou eigenlijk niet reageren
maar kan het toch niet laten.
sneu voor het kleine manneke.wat is de wereld toch oneerlijke.
kinderen horen te spelen,lachen & lol te maken.
volg nu al een paar blog onder ander die van jullie kanjerguusje trib4bibi
maar als ik dan lees wat al deze kinderen mee moeten maken, dan breekt mijn hart.
ik blijf jullie volgen
en wensen jullie heel veel geluk kracht en liefde toe
Wat een pech weer voor Thomas en jullie. Hopelijk gaat het vandaag al weer een stukje beter.
Ik denk vaak aan jullie en wat jullie nu mee moeten maken.
Groeten, Anne
He, he…. wat vervelend al die bijwerkingen van de chemo!
En het kost jullie allemaal zoveel energie om weer naar het ziekenhuis te moeten, hopelijk zakt de koorts snel zodat jullie weer naar huis kunnen.
Groetjes Coriene
mijn vriendinnen en ik vinden dit heel erg.
op het Dendron College word veel actie gevoerd.
we hebben een groten kerstboom met foto’s erbij hangen en een grote
ton mijn vriendinnen en ik vonden dat er nog meer mag gebeuren
dus gaan we als we vergunning krijgen bij janlinders in grubbenvorst
potjes neerzetten waar mensen een steentje kunnen bijdragen.
veel sterkte!