Het was een saaie dag vandaag. Thomas was, op een chagrijnig buitje na, erg energiek. Hij heeft de hele ochtend gespeeld met de zusters en PM-ers, want wij hadden een gesprek met de kinderthuiszorg. We krijgen best veel uren toegekend, maar als Thomas zo vaak in het ziekenhuis is, schiet dat natuurlijk ook niet op.
Thomas heeft geleerd hoe hij op zijn ifuuspaal kan meeliften, ziet er wel grappig uit!
Omdat Thomas vannacht koorts had, begint het tellen van de (4) koortsvrije dagen weer opnieuw. Dat betekent dat hij op z’n vroegst woensdag naar huis mag. Donderdag staat er een MRI gepland in Nijmegen. De vraag is of die doorgaat. De maandag erop begint kuur drie, als hij goed hersteld is tenminste…
Kortom, de komende weken zijn we nauwelijks thuis.
Het zou fijn zijn als wij af en toe weg zouden kunnen uit het ziekenhuis. Eerlijk is eerlijk, Joan en ik zitten er behoorlijk doorheen en zijn beiden oververmoeid. De dagen in het ziekenhuis zijn al slopend, de nachten nog erger. En komen we thuis, dan wachten daar twee kinderen op alle aandacht van ons!
Dus bij deze een oproep aan iedereen die vertrouwd is met Thomas: wie wil er eens een ochtend-middag-dag bij Thomas blijven, zodat wij even ‘lucht’ krijgen?
Graag even persoonlijk (dus niet via blog), liefst via mail reageren als je iets zou kunnen betekenen.
Alvast onze hartelijke dank.
