Het eerste deel van de vierde kuur zit erop. Op een spuugincidentje de eerste ochtend na, is het prima gegaan. Thomas heeft veel tijd in de speelkamer doorgebracht. Ook kunnen we melden dat hij gisteren een halve hotdog ophad!!!! Langzaam aan probeert hij steeds meer te proeven en te eten. Op dit moment zijn de chips favoriet. Met de diëtiste is afgesproken dat we hem toch nog de nachtvoeding blijven geven. Hij krijgt lang niet voldoende binnen en is toch een kilo afgevallen. Ze verwacht dat het na de komende opname beter zal gaan. We zullen zien!
We wisten dat de kuur vandaag tot half één zou duren. En om half twee zouden opa en oma aankomen vanuit Nederland. De dokter was zo aardig om de ronde bij ons te beginnen. Zo kwam het dat Joan vanmorgen om half 8 al bezoek mocht ontvangen op de kamer;-) Ook de papieren lagen om half één ingevuld klaar. We stonden dus om half twee keurig op het vliegveld! Met dank aan de goede medewerking van het personeel van CHOP! We hebben daar uiteindelijk nog tot kwart voor drie!! moeten wachten. We waren allemaal erg blij elkaar weer te zien! Alsof we er een gewoonte van maken, hebben we de eerste avond heerlijk pizza gegeten.
Zowel Joan en ik hebben een flinke oppepper gehad van alle lieve woorden die iedereen tot ons gericht heeft na de vorige blog. Het doet ons goed te weten dat iedereen zo meeleeft en betrokken is! Heel veel dank daarvoor!
Geniet van oma en opa en van elkaar!
groetjes Marianne
lieve charlotte en Joan
Jullie vorige blog en alle reacties daarop ontroeren mij erg. Het leven is oneerlijk, dat voel ik ook heel vaak. En dan staat mijn verdriet amper in de schaduw van wat jullie te verstouwen hebben. Van het leven kun je je niet losmaken, zoals van werk of zorgen om werk of allerlei materiële zaken. Je kinderen zijn je leven en daar kun je geen vrij van nemen. Wat rest is het hier en nu. En in het hier en nu kun je liefde voelen voor je kinderen en elkaar en vooral voor jezelf. Houd elkaar vast, zou ik zeggen, geniet van het mooie en huil om de pijn. En misschien dat met de komst van Hans en Henny er voor jullie af en toe rustmomenten zijn, zodat jullie tank weer gevuld wordt voor de laatste hobbels.
liefs
Marianne