Het gaat nog steeds goed met Thomas. Op het ochtendspuugje na is hij er de rest van de dag best goed aan geweest. Wat wel opvalt is zijn humeur. Dat is op zijn zachtst gezegd niet altijd even vrolijk. We weten intussen dat het van de dexa (soort hormoon) komt, een middel tegen misselijkheid. Vanmorgen kwam de (ziekenhuis)juf en daar had hij helemaal geen zin in. Pas toen mam de kamer uit was, wilde hij luisteren naar een leuk verhaal over een clown. Gelukkig kwam er wel een lachje op zijn gezicht toen juf Diny binnenkwam. Na een middagslaapje (van chemo word je moe) kwam Renée met hem knutselen. Leuk, werken met glitter…. Ik overdrijf niet als ik zeg dat zijn hele kamer glinsterde. Ze hebben zelfs zijn bed moeten verschonen! Zijn hoofd leek wel een glitterbol…
Rond 16 uur kwam Jasper op bezoek met opa en oma. Zo ontroerend om te zien hoe die twee elkaar iedere keer fijnknuffelen en laten merken dat ze elkaar gemist hebben…
Voor het eten heeft hij nog lekker even gekleurd en al gauw kwam het eten. Hij had al de hele middag om frietjes gevraagd, dus de teleurstelling was groot toen bleek dat er iets fout was gegaan en dat er geen frietjes bij waren.
Papa is dus nog snel even naar het (personeels)restaurant gegaan en daar heeft een heel aardige kok speciaal voor Thomas verse frietjes gebakken. Zoals te verwachten heeft hij er maar een paar steeltjes van gegeten, maar het is toch in ieder geval weer iéts.
Rond 19:00 gingen de luikjes al even dicht en zei hij: Papa, ik wil gaan slapen… Dus tandjes gepoetst en klaar gemaakt voor een hopelijk rustige nacht.