4e kuur zit er bijna op.

De tweede dag van deze kuur was zwaar voor Thomas. Hij heeft veel geslapen, was suf van de morfine en benadryl. Daardoor was het moeilijker om ‘s nachts goed te slapen. Hij heeft Joan goed wakker weten te houden, niet echt fijn.
De derde dag verliep beter. De koorts was minder en op twee pijnscheutjes na en een paar keer flinke jeuk over zijn hele lijf, heeft hij het goed gedaan. Tegen het eind van de middag was hij weer volop aan het spelen.
Op dit moment loopt de laatste CH 14-18 in. Gelukkig kan hij vandaag weer zijn gang gaan, zoals we gewend zijn, op de momenten dat hij zich goed genoeg voelt. Lekker met de trein spelen en oma en mama inmaken met UNO. De temperatuur wordt opgenomen onder de arm en de staafjes die daarna van het apparaatje afgeschoten worden, spaart Thomas. We hebben thuis al meters en het ‘zwaard’ van deze opname is ook al zo lang als zijn bed is.
Thomas vindt het fijn dat oma Henny er is. Vooral de verhaaltjes die oma vertelt, “Er was eens een kindje…”  En dan vraagt hij natuurlijk of het over hem  gaat….

Tijdens de vorige opnames was het voor Thomas moeilijk om de voeding binnen te houden, wat erop neer kwam dat gedurende 4 dagen de voeding compleet werd stilgelegd. Wij hebben telkens verzocht toch op z’n minst 20 cc per uur gedurende de nacht te geven, zodat zijn spijsvertering niet stil kwam te liggen. Dit ging meestal goed. Deze keer verdraagt hij de voeding beter en krijgt hij de helft van de normale hoeveelheid, gedurende de nacht. En hij is niet misselijk! Tijdens onze pogingen om Thomas te laten eten, is hij in de laatste drie weken wel iets afgevallen. We zijn benieuwd hoe het na deze kuur verder gaat.