Charlotte is vannacht in Nijmegen gebleven. Een nacht met hordes. Elke 3 uur wordt Thomas even lastig gevallen met een urinaal. Hij krijgt zoveel spoelvloeistof door zijn systeem, dat moet er ook weer uit. Veel plassen dus.
‘s Ochtends wordt Charlotte echter onprettig gewekt. Thomas is voor de eerste keer misselijk geworden. Zijn bed moet worden verschoond, schone pyjama etc.
En da’s lastig als daar niet goed tegenkunt.
Om 9:45 is papa er ook. Thomas is redelijk chagerijnig, toch kan er op dat moment wel een klein lachje van af, gevolgd door een snauw.
Om 10:00 gesprek met de onderwijskundige dienst. Fijn dat deze faciliteiten er zijn. Zij regelen dingen waar je nu helemaal niet mee bezig bent (of wilt zijn)
Dan gaat de telefoon: Thomas heeft het op zijn heupen en wil mama.
Renée is er inmiddels, maar ook zij moet het ontgelden. De knuffels vliegen laag vandaag.
Om 13:00 gesprek met de maatschappelijk werkster. Goed gesprek. Thomas is inmiddels in slaap gevallen.
Coby komt even langs, we gaan even koffiedrinken. Dan komt Lisa ons halen om met Thomas naar de KNO te gaan. We maken hem wakker, en meneer is meteen weer knorrig. Dan worden zijn slangen losgemaakt, want het is ver lopen naar KNO. (niet handig met een bed of infuuspaal)
15:00 KNO arts: Thomas laat zich nog gewillig in de oortjes kijken, maar bij de audioloog om 15:15 gaan meteen weer de hakken in het zand. Nu moet de koptelefoon het ontgelden. Geen onderzoek dus. Jammer, dan maar een andere keer terug als hij wat lekkerder is.
Tegen 17:30 heeft hij weer een rot moment. Weer zijn bed vies.
Tijd voor een ‘bad-day’-kraal van de zuster.
Om 18:00 komt Jos Charlotte ophalen. Ik hoop dat ze vannacht een beetje slaapt.
Rond 19:00 voelt hij zich weer wat beter. Hopen dat dit zo blijft. Ik vrees echter een lange nacht.
Tot morgen
