Bezoekje Nijmegen

Na een paar drukke dagen, nu toch even een kort berichtje. We zijn weer aardig gewend aan het Nederlandse leven. Het was een hectische week, waarin het bijkomen van de jetlag de boventoon voerde. Daarnaast waren we alweer druk met verjaardagen, huishouden en ons bezoek aan de oncoloog in de Radboud.

Prof. Hoogerbrugge was zeer tevreden over Thomas. Hij vond dat Thomas er erg goed uitzag en had geen bloedbeeld nodig voor de accutanekuur die gisteren gestart is, mede doordat zijn bloedbeeld de gehele periode in Amerika prima was. Ook het doorspuiten van de port hoefde niet. In Amerika is het beleid eens per maand, hier eens per drie maanden. Dus Thomas had geluk!
Over twee weken krijgt Thomas een gehoortest, aangezien de chemo zijn gehoor aangetast kan hebben. Wij willen dit graag onderzocht hebben. Na de accutanekuur wordt de beenmergpunctie gepland en dan wordt tegelijkertijd de port verwijderd. De scans worden pas over drie maanden gedaan, omdat de scans telkens een aanslag op Thomas z’n kleine lijfje zijn. De radioactieve vloeistof die ingespoten wordt voor de MIBG is echt troep. Toen wij dit hoorden, kregen we wel een onzeker gevoel. De laatste scans waren goed, maar er zit tot de volgende scans toch weer een half jaar tussen en dat is wel extra stressen. Onze oncoloog heeft ons aangeraden vooral door te gaan met leven en niet steeds bij de scans stil te staan en in de onzekerheid te blijven hangen. We gaan het proberen…
Na ons bezoek aan de oncoloog, waar we de ervaringen over Amerika gedeeld hebben, zijn we nog naar de afdeling gegaan. De meesten herkenden Thomas wel, maar dan kwam dat mede doordat wij erachter liepen, haha! Het was fijn om weer even in Nijmegen te zijn. Zo vertrouwd, maar nog fijner is het dat we nu op bezoek waren.

ALs er nieuws is volgt er weer een blog, uiteraard zal de frequentie nu wel minder worden. We gaan ons leven weer proberen op te pakken!!