29-9-2011 spoedcursus verpleging

Het was een volle dag. Om 10 uur kwam de juf, juf Gabrielle. Zij heeft Thomas een vies boek voorgelezen (Over de mol die wilde weten wie er op zijn kop heeft gepoept!) Eerst moest hij er niks van hebben en kwam er protest toen ze de tv wegdraaide, maar later keek Thomas toch vaker en met meer interesse. Toen was het genoeg, een puzzel zat er daarna niet meer in.
Na een gesprek met Renee, pedagogisch medewerkster, was de kamer van Thomas ‘zoete inval’.
De mondhygieniste, de dietiste, de dienst van de geestelijke zorg, de kinderoncoloog, de co-assistent, de psycholoog die wilde weten hoe het met mama was..
Om 13 uur kregen papa, mama en Gemma uitleg over de sondevoeding. Nu weten we precies hoe we moeten handelen. Zuster Esther heeft ons ook nog de nodige uitleg gegeven.
Eindelijk rust, dachten we..
Net toen we met Thomas een rondje wilden gaan lopen, kwam de fysiotherapeute en mochten we mee naar de oefenzaal. Thomas wilde (en kon) niet goed op zijn benen staan, maar op zijn knieen kroop hij over het speelkussen om de puzzel te maken. Daarna was hij bekaf en terug in zijn bed, had hij een klein ongelukje.
Daarna is Thomas even gaan slapen en konden papa en mama even weg. Lekker buiten van het zonnetje genieten. We hebben de traumahelikopter van heel dichtbij gezien, gefotografeerd en op zien (en voelen) stijgen.

Na het slaapje heeft Thomas nog 2x gespuugd en later een beetje cornflakes gegeten. De boterham met pasta die hij vroeg, hoefde hij later toch weer niet. Mischien was het ook wel genoeg voor vandaag, want vanmiddag had hij een halve fricandel en 10 frietjes op! (en dat is meer dan alles bij elkaar in de afgelopen week)

Het lijkt erop dat de misselijkheid afneemt, gelukkig maar, want vanavond blijft mama slapen…

Als laatste nog een positief berichtje: morgen mag Thomas (als de bloedwaardes goed zijn) naar huis. Het bedje staat al op hem te wachten in de huiskamer! Meer over zijn thuiskomst lezen jullie morgen!