17-10-2011 Na zonneschijn komt….

Nadat we Jasper en Michiel weggebracht hadden, zijn we richting Nijmegen vertrokken. Thomas had er zowaar zin in om de zusters en Renée weer te zien.
Toen we op de afdeling kwamen zag hij als eerste Renée. Hij wist haar meteen te strikken voor een verfactiviteit.
Tijd om de spullen op de kamer te installeren kregen we niet, want Thomas wilde meteen een rondje wandelen. Hij deed zijn rugzak op zijn rug en vertrok! Je had al die verpleging moeten zien! Ze hadden Thomas nog nooit zelf zien lopen en nu liep hij rond alsof er niks aan de hand was. Op het plein heeft hij nog menig rondje gefietst.
Voordat de kuur begon hebben ze hem nog gewogen. 15,2 kg(met kleding aan)Super! Hij heeft ook wel een bollere toet gekregen de afgelopen week. Het Hb was 4,3 dus moest hij ook een bloedtransfusie.
Tegen elf uur werd hij aan het infuus gelegd. Dat betekende dat hij even aan de televisie vast zat. Tot onze verontwaardiging moeten we vanaf vandaag flink geld betalen voor iedere dag dat je tv wilt kijken…

Om half twee zijn we naar beneden gegaan waar Thomas een hartecho kreeg. Dit wordt als 0-meting gedaan om te kijken wat de medicatie met het hart doet.
Na het tegenstribbelen vanwege de pleisters die geplakt moesten worden, liet hij het over zich heen komen en keek braaf naar de tv. En wat denk je.. Meneertje viel in slaap. Helaas werd hij wakker toen we de pleisters er gauw af wilden halen.

Vanaf een uur of twee begon Thomas steeds meer te zuchten. Wij waren op onze hoede, want dat betekent dat hij misselijk is. En ja hoor… De rest van de middag-avond heeft hij gespuugd. Eén keer zo erg, dat hij ook in bed geplast heeft.
Ik zag de bui al hangen, een hele nacht niet slapen omdat ik met gespitste oren lig te luisteren of Thomas moet spugen.
We hebben een kamer in het Ronald McDonald geregeld. (Daar zit ik deze blog nu te typen.) Gelukkig vond Thomas het prima, had er geen moeite mee. De zuster heeft mij beloofd extra vaak naar hem toe te gaan en ik mag altijd bellen. Joan is gebleven tot hij ging slapen en morgen ben ik op tijd weer bij hem!